Seni Beklerken
Ellerim çok üşüdü
Seni beklerken bir otobüs durağında.
Bazen sisliyidi hava,
Göz görmüyordu gözü.
Ama ben seni ayak seslerinden tanıyordum.
Ritim tutan ayak seslerin en güzel şarkılar.
Sonra sen geliyordun, dağılıyordu puslu hava.
Sanki güneş ilk defa doğuyordu yeryüzüne.
Sanki yeryüzü ilk defa sabah görmüş,
Kuşlar ilk defa ötüyormuş gibi oluyordu sen gelince. Ama sen bana gelmiyordun.
Dudakların belki benim için kıpırdamıyordu,
Belki duymuyordun delice atan kalbimi.
Ama biliyorum sevgilim zamanı gelince duyacaksın. Anlayacaksın neden ellerimin çatladığını.
Biliyorum sevgilim bir gün gelecek ve gözlerin gözlerime değecek.
Işte o zaman beni bir kuş uçuracak.
Bulutların üstünden seyredeceğim
en güzel manzaraları.
Ama içimde bir korku var.
Ya o kuşlar yorulursa.
Ya artık beni tutmaya güçleri yetmezse.
Işte o zaman beni bırakırlar sevgilim, felaketim olur. Ama bırakmazlar değil mi sevgilim?
Yorulmazlar onlar.
Yorulamasınlar sevgilim, yorulmasınlar…
Murat İnceer