Sadece
Pusudayim yine ellerim tetikte
Göz uykusuz beden yorgun sen yoksun
Aynı yerde kahpelikte, mertlikte
Gönül mutsuz, sular durgun sen yoksun
Bir ağustos böceği var ötüyor
Görmüyorsun duyuyorsun sadece
Hasret buram buram olmuş tütüyor
Yanıp yanıp sönüyorsun sadece
Ne yürekler bu dert ile dağlıdır
Ne yürekler aynı dertle bağlıdır
Belki de gecenin bir efkarıdır
Gece gündüz dönüyorsun sadece
Çantamla kalbimi şöyle bir tarttım
Kalbim ağır geldi uzanıp yattım
Böyle bir pusuda içimi yaktın
Günden güne ölüyorsun sadece
Uzun anlatılan anlık bir heves
Tekrar alınmıyor verilen nefes
Gönül değil sanki çelikten kafes
Gidemeyip siniyorsun sadece
Bağışla sevdanı vurdum yerlere
Oda beni vurdu yerden yerlere
Yazsamda sığmıyor kelimelere
Diyemeyip biliyorsun sadece
Şefik Akboğa