Tebessüm - Gökyüzünün karartısı çöktü - Tebessüm Siiri

Tebessüm

Gökyüzünün karartısı çöktü şehrin üstüne
Derin bir sessizlik, gök gürültüsüyle bozuldu
Pusluydu her taraf
Sis perdesini deldi yağmur damlaları
Ve ağlayan bulutlar, toprakla buluştu
Buram Buram memleket kokusu,,,

Bir uçurumun kenarında kalakaldım
Umarsız, Her şeyden ırak
Ne zaman yalnız kalsam engin denizlerin kıyısında buluyorum kendimi
Sadece dinliyorum,
Rüzgârın sesi, bir şeyler fısıldıyor kulağıma
Dalga sesleri işliyor içime ve ardından
Martılar kaplıyor simsiyah gökyüzünü
Sussam hüzün, susmasam çığlık
Hakim oluyor bedenime koca bir yalnızlık.

Yoruldum…
İnsanların içinde sakladığı nefretinden, öfkesinden
İçi başka dışı başka kişilerden
Daralmış ruhuma esir düşmekten yoruldum
Keşke uyansak hepimiz bu nefret uykusundan
Bırakalım içimizdeki sevgi tohumları yeniden filizlensin
Yeniden inşa edelim duygularımızı
İzin verelim güneş yarın bizim için yeniden doğsun
Hüzünlü gecelerde mehtap yolumuza ışık olsun
Bırakın yıldızlar her gece üzerimizde dursun

Karanlığa mahkûm etmeyelim
Zindana çevirmeyelim hayatı
Nefretle öfkeyle beslenmeyelim mesela
İçimizde bir olsun dışımızda

UNUTMA…
Her sevgi belirtisi bir tebessümden ibarettir
Tebessüm et.
Çünkü dünya, sen gülümsediğinde güzelleşecek
Metin Öztürk 3