Dememek lazımdır öyle
Sevmek, bir insana zûl olmamalı.
Zihinler esir, gönüller bunlu kalmamalı.
En yaman sayrılığa sebep olmamalı,
Fakat ne yazıktır ki, aşktır bunun adı.
Bugün bileği bükülmez bir erim,
Oturuşta iki koyunu birden yiyenim.
Güreşlerde sırtı yere gelmeyenim,
“Böyle de sürer, öyle tahmin ederim.”
Dememek lazımdır öyle dememek!
Çelikten bir topuz gibi iner yüzüne,
Bir anda çıkan önüne,
Kızın yüzündeki bir iki benek!
Dememek lazımdır öyle dememek!
En keskin kılıç olur, saplanır yüreğine,
Görüp, kalıp, şaştığın,
Karşındaki kızın gözlerindeki renk!
Dememek lazımdır öyle dememek!
Zihnine düğümler atar ve sıkar,
Boğar, boğar ve hayalet eder,
Seni o karşındaki kızın saçları, ilmek ilmek!
Yine de olmamalı zehir, sevmek.
En güzel anları doruklarda yaşatmalı.
Sonu hep acı olup yakmamalı,
Da konuştuğumuzun aşktır ya hani adı…
Bilinir ki özünde, nihayetinde,
Tepeler oluşturduğu gamlardan, şair yapar adamı.
Aşk beyhude bir emektir, kendinden vazgeçiştir.
En rasyonel filozofu bile, elbet köle edendir.
Farkında ola ola, kedere yürümektir.
Aşk dediğin, fikirlerini ezmendir.
Bile bile kasvete sürüklenmektir,
Yeni tecrübelere atılmaktır, delirmişliktir.
Çepni Serhat ÖZTÜRK