Yağmurlarım
Bir damla bir damla ard arda
Bin bir sızı ile düşer gözlerimden
Yavaşça,
Yol bulup akar
Durur dudaklarımda,
Senin için ya, izin veremem
Kaybolmasına…
Nasıl mutluydum
Adın güneş soyadın ay’dı
Gün seninle başlar, gecelerim hep mehtap’dı
Gülüşlerimde sen, mutluluk rüyalarımdı
Düşünmediğim tek şey,
Sensiz yaşamaktı
Ağlamak yok demiştim,
Söz vermiştim.
Bilmiyordum nasıl yakar özlemlerim
Öğrendim,
Meğer aşktan betermiş közlerim.
Sayende ağlamayı da
Öğrendi gözlerim….
Çaresiz şimdi, sensiz kavuşan kollarım
Hep yokluğuna çıkar, yokuş yollarım
Şimdi bir ben, bir sevdan
Öksüz yıllarım
Her mevsim benimle
Zamansız yağmurlarım….
Nesrin Asena