Kanatsız Geceler - Ah be hasret - Kanatsız Geceler Şiiri

Kanatsız Geceler

Ah be hasret
Aldınmı gene ne varsa benden
Solmuş yüzüm ölmüş benden,

Neden ah neden

Her kırılan dalda ne özlemler
Tükenir takat tükenir sözler.
Daha çok yol var biliyorum.
Çekmiyor beni artık yaşlı bu dizler.

Her çare uzak senden gurbet
Bu nasıl acı,bitmez bir dert
Tutunmak ne zor kayıyor her yer.
Gurbet senin seher yelin bile çok sert.


Bir tutam umutla bekleşir dururum.
Her batan güneşle mahzun olurum.
Ne vakit bilinmez vuslata ererim.
Resimlere bakar bakar avunurum.

Dalıma düşen son damlalar gibi,
Ne vakit gelir o yaz yağmurları,
Güneşi silip bulut çizerim gökyüzüne,
Bahar içimde teker teker ölür gibi.

Ah be ömrüm
Soldunmu gene güz yaprakları gibi.

Neden ah neden
Yaşamıyorsun içimde sevgin gibi.

Nereye bu yolculuk uçsuz bucaksız
Geçmiyor ömür acısız ve sancısız
Bir ana bir bacı bir eş hele o tosunlarım
Ve masum bir kız.

Dilime dolanan türküler sarmaşık kalbime
Bende yenik düştüm işte sevgime
Kahrımı çilemi gün Be gün
Döküyorum işte ben gibi yalnız beyaz bir geline..

Küle dönmeden sönmeyen odun alevi benimkisi,
Bana yazılmış gurbet türkülerinin her bir ezgisi
Biliyorum tutunduğum dalların cümlesi,
Kırılıp düşmeden boşalmaz ayrılık terkisi.

Geceler bitmez uçamaz ben gibi kanatsız,
Burada şiirler bile şaşkın nizam yok uyaksız,
Yalnızlığı diyorum dostlar bıraksak biz gibi yalnız
Olurmuydu gurbet yolcularına bu kadar acımasız ve gamsız.

Öyle bir yuva ki bu gurbetdamı var ama yağmur içerde
Öyle bir ilaç sunarki sana, yaralar ciğerde,
Aynı türkü çalınır söylenir yankılanır gurbet evlerinde,
Memleketim sen kokuyorsun gül bahçemde..

Paşa varol (JKL)