Ey Ömrüm Nereye
çok zaman geçti üzerinden
birkaç çizgi gözlerinin altında
kelimeler artık nazlanmakta
çıkmıyorlar saklanmışlar yorgun dudaklarında
kaç gece buluştun kimbilir
sabah ın kimi serin kimi sıcak
kimide buğulu esrarıyla
güneş herzmanki yerinde tepenin ardında.
yeni dostlar edinmişsin
ona dayanmışsın koltuğunun altında
birde doktorlar hep yanıbaşında
ama gözlerindeki gençlik
terk etmeyen tek o seni,yaşamanın inadında.
neler çizdin neler resmetin
hayatın renk cümbüşü duvarlarına
şiirlerde geçti adın
kırık dökük kelimeler,gayrettte seni anlatmaya
bitecek dediklerin
yığınla duruyorlar her yanında ,karşında
gelir dediklerinse
hepsi uzak,düşmüşler kendi sevdalarına
bir sevdalı çiçekle başlayan
tos pembe hayallere bulaşan ömür cevheri
bir uçurumun kıyısında
nafile direnişte,kanatsız uçma çabasında.
.
bir ,düşüverir umutsuzca omuz başına
hani o eteklerinde tutuşan
kanatlarının altında neşe bulan
cıvıltılı can tatlıları,yılların aşk sancıları
bir de şu kuruyan hüzün taneleri
içeriye döndürdü yönünü
direnmekte, artık dışarıya akmamakta
artık hüznü yazıyorum tesbihimin halkalarına
PAŞA VAROL(Jkl)