Nefes - Hiçbir Zaman Dört Elle Sarılamadım - Nefes Şiiri

Nefes

hiçbir zaman dört elle sarılamadım hayata
bir gönül içimde setler yaptı ne zor aşılması
dur diyenle salıveren aynı ses te yankılanır

ben sevdiğimi alamadım hiçbir vakit
hep benden çok seven oldu benden içeride,benim sevdiğimi
bir elim diğerine küs,
gözlerim ise aynada bile buluşmaya hasret

bir bana ait neyim olduki,benim diyebileceğim
bir ortak ki pazarlıksız,derine çeker durmadan
alır savurur ordan oraya benden aldılarını
bir hayale bürür benimdir sandıklarımı

okadar tanıdık ,bir okadar da yabancı kendime
seller vurup zorluyor,rüzgarında tarumarım
acımasız yıkıyor kurduğum bend leri, üstüme üstüme

barışmak mümkünmü,laf anlamaz kendimle
nasıl sığdı bilinmez iki tane ben, içime
gülermi bir diğeri ötekine,uzanırmı ellerine
ne olur du beraber gelseler di ruh un tatlı şerbetine.

koparırsan bir olmaz yarım dan.
hangi ben in canı daha tatlı cananından
ne onla olmak mümkün nede ayırabilirim yanımdan
at git artık kurulan tuzakları gönül kapımdan

anlasan bir ,mümkün yaşamak böylece ayrılmadan
yılgınlığın birgün caydıracak seni birbirinden kaçmaktan.
işte o zaman başlayacaksın tat almaya yaşamaktan.
kormayacaksın o zaman hayata dört elle sarılmaktan


PAŞA VAROL ( Jkl )