Nur Damlaları -Günün İlk Işıkları Gibi - Nur Damlaları Şiiri

Nur Damlaları

Hani, insanlar vardır!
Günün ilk ışıkları gibi…

Sabah melteminin;
Taze çimen kokusunun
Dağların eteklerinden
Sana taşması gibi. .

Bakışları ile huzur,
Sözleri ile kalbe sürür olan.

Avuçlara düşen; senenin
İlk kar tanesi kadar temiz,
Ve özlem kadar serin…

Nerede olursan tanırsın onu.
Ufukların varısı,
Geceye varan yıldızların mavisi…

Silinmez hatırayız,
Kara kalem defterinde.

Gül kokulu örtülere sararsın,
Evinin baş köşesinde…

Bir kez tanırsın onu,
Bin kez yıldız kayar,
Hasretli dağın tepesine doğru.

Susmak gibidir,
Acı veren özlemi.
Ama ezberletir nehirleri.

Dedim ya!!

İnsanlar vardır,
Sabahın ilk ışıkları gibi…

Kulaklara dökülen ezanın,
Nur taneleri.
Çocuk çığlıgı huzur haneleri.

Bir sevinç vardır, bazen hüzün,
Sığmaz yüreklere,
İki direkli yelkenli ile,
Demir almış sevinçlere…

Onunla biter mesafeler,
Odur rehber, iki gözün…
Kaybetme sakın bu Nur`u,
O sendedir, odur öz`ün…

Paşa Varol (jkl) kaleminden