Ne çabuk geçti bahar güller dalında soldu,
Yaz belli değil kış belli değil.
Azdı yarelerim dermanı yoktur,
Deva belli değil dert belli değil.
Çivisi çıkmış san ki dünyanın ,
Yüzü gülmez oldu fakirin fukaranın .
Bu kadar kine nefrete ne gerek vardı,
He yanı koyu bir zulüm sardı.
Dört mevsimin dördü de bize bahardı.
Üstümüze mutluluklar yağardı.
Gönülden fışkıran nağmeler vardı,
Herkes birbirine sevgi ile bakardı.
Yiğitlerin artı,silahı,avradı vardı,
Atı avradı ,silahı namus sayardsı
Artık ne at,ne avrat silah kaldı.
Herkes namert oldu mert belli değil
BeDeL
Sen bu güller kadar güzelsin Nurum sende olma olur mu sevdiğim..