Sükut giydirdin aşka - Aşka sükut Giydirdin - Sükut Şiiri

”Ağlarken yemyeşil olurdu gözlerin”,
Yanaklarında açılırdı gül gamzelerin.
İçin,için ağlayıp hasretinden yandıkça,
Göz bebeklerinde esir kaldı gözlerim.

Dilime kelepçe vurdun sükut giydirdin aşka,
Bin yıl kalsam hücrende bir ahım göremezsin.
Gecelerim çok sessiz rüyalar pare,pare,
Dilerim her rüyadan benimle uyanırsın.

Her şiirde hasretle özlenilen aşk sensin,
Yandığım kızgın çölde gördüğüm serap sensin.
Ekseninde döndüğüm en derin girdap sensin,
Sönmüş aşkı uyandıran en harlı buse sensin.

Yıllarca ellerini tuttuğun terk edince,
Çok zordur yalnızlığın alevlerinde yanmak.
Gün gelir sana bakmaz gözüne gülen gözler,
O zaman benim gibi saçların yolacaksın.